آرتروز زانو
آرتروز، بیماری است که مفاصل بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این بیماری باعث درد، تورم و دامنه‌ی حرکتی محدود در مفاصل بدن می‌شود. بر اساس آمار سازمان آرتروز آمریکا، حدود ۲۷ میلیون آمریکایی و حدود ۳۵۰ میلیون نفر از جمعیت جهان از اشکال و درجات متفاوتی از آرتروز رنج می‌برند. آرتروز یک بیماری مزمن است که به آرامی و به مرور زمان در حال پیشرفت است و در نهایت با پیشروی آن فرد دچار نقص در عملکرد و ناتوانی می‌گردد. آرتروز می‌تواند تاثیر زیادی بر کیفیت زندگی حرفه‌ای، اجتماعی و خانوادگی فرد بگذارد. بنابراین درمان و پیشگیری از آن اهمیت بسزای برخوردار است.
در این میان آرتروز زانو، شایع‌ترین بیماری مزمن مفاصل است. هنگامی‌که مفصل زانو دچار آرتروز می‌شود یعنی غضروف‌ها که به عنوان بالشتک در پشت کاسه زانو و بین استخوان ران و استخوان ساق پا عمل می‌کنند از بین رفته و استخوان به هم سابیده می‌شوند. این امر باعث می‌شود که راه رفتن، بالا و رفتن از پله و خم و راست شدن زانوها دردناک و دشوار باشد.
علل افزایش خطر آرتروز
یکی از عوامل شایع در آرتروز زانو اضافه وزن و چاقی است. دلیل آن هم ساده است، هر چه فشار بر روی مفاصل آسیب دیده بیشتر باشد التهاب بیشتر خواهد شد. همچنین با گذشت زمان این موضوع می‌تواند، منجر به بهم خوردن یکپارچگی ساختاری مفصل زانو شود. با کاهش فقط ۵ تا ۱۰ درصد از وزن بدن، معمولا افراد مبتلا به آرتروز تسکین چشمگیری در علائم آن را تجربه می‌کنند. همچنین زنانی که یائسگی را پشت سر گذاشته‌اند، بیشتر در معرض خطر آرتروز قرار دارند. زیرا بدن آنها تولید استروژن را کاهش می‌دهد و یا رشد استخوان‌ها متوقف می‌کند. آرتروز می‌تواند جنبه‌ی وراثتی و ژنتیکی نیز داشته باشد که اغلب برای این نوع آرتروز درمان خاصی وجود ندارد. برخی از عوامل افزایش خطر ابتلا به آرتروز عبارتند از:
- وراثت
- جنسیت
- افزایش سن و پیری
- سبک زندگی
جلوگیری از پیشرفت آرتروز زانو
بسیاری از متخصصان معتقدند که می‌توان با تغییر و اصلاح در سبک زندگی از ابتلای به آرتروز و پیشرفت جلوگیری کرد. تغییراتی همانند:
- کاهش وزن
- تغییر در رژیم غذایی
- انجام فعالیت‌های منظم ورزشی
- آب درمانی
اما اگر به آرتروز زانو مبتلا شدیم، برای جلوگیری از پیشرفت و پیشروی آن چه باید بکنیم. خوشبختانه در این مورد دنیای پیشرفته‌ی پزشکی با توسعه‌ی روش‌های درمانی می‌تواند کمک شایان توجهی به افراد مبتلا به آرتروز زانو بکند. متخصصان با کمک این روش‌ها تا حد بسیار زیادی جلوی پیشرفت آرتزور زانو را می‌گیرند. این روش‌ها عبارتند از :
- ازون تراپی
- تزریق ژل اسید
- تزریق prp
ازون تراپی
پزشکان بیش از یک قرن است که گاز ازون را در درمان بیش از ۱۰۰ بیماری به کار برده‌اند. از دیر باز تا کنون ازون به دلیل خاصیت ضد باکتریایی برای درمان زخم‌ها، عفونت‌ها و ضد عفونی کردن آب آشامیدنی مورد استفاده قرار گرفته است. با توجه به این خصوصیت و مزایا، محققان شروع به مطالعات سیستماتیک‌تر کرده‌اند تا تاثیرات ازون بر انواع بیماری‌ها و اختلالات خاص را بررسی کنند. در همین راستا در مطالعات اخیر در مورد ازون تراپی نشان داده شده که گاز ازون می‌تواند، به طور چشمگیری درد ناشی از آرتروز زانو کاهش داده و از پیشرفت آن جلوگیری نماید. بر اساس همین نتایج می‌توان گفت که ازون تراپی یک روش ایمن و موثر برای آرتروز زانو است. افرادی که ازون به مفاصل زانوی خود تزریق می‌کنند نه تنها می‌توانند با اطمینان از درد زانوی خود بکاهند، بلکه از عملکرد بهتر زانو نیز را تجربه می‌کنند.
ترزیق ژل اسید هیالورونیک
اسید هیالورونیک مشابه ماده‌ای به نام هیالورونان است که به‌طور طبیعی در مفاصل بدن انسان وجود دارد و هم به عنوان روان‌کننده و هم به عنوان کمک فنر عمل می‌کند که به عملکرد درست مفصل یاری می‌رساند. تزریق هیالورونیک اسید که به تزریق HA ی تزریق ژل نیز معروف است اغلب به عنوان آخرین تلاش قبل از عمل تعویض مفصل زانو و یکی از راه‌های پیشگیری از پیشرفت آرتروز زانو مورد استفاده قرار می‌گیرد.
تزریق prp
مکانیسم بدن انسانی به گونه‌ای طراحی شده است که به طور طبیعی اولین واکنش آن در برابر هر گونه آسیب رساندن سلول‌های پلاکت و پلاکت سازی است. در پلاکت‌ها، فاکتورهای رشد و ترمیم وجود دارند که شروع به ترمیم بافت آسیب دیده کرده و کمک بسیار مهمی به سلول‌های بنیادی بدن می‌کنند. روند بهبودی طبیعی پلاسمای غنی از پلاکت یا پی آر پی با رساندن غلظت بالاتر پلاکت به ناحیه‌ی آسیب دیده، در واقع تلاش بدن را برای بهبودی تشدید و بیشتر می‌کند. در این روش، پزشکان نمونه‌ی کوچکی از خون فرد می‌گیرند و در دستگاه سانتیرفیوژ قرار می‌دهند تا پلاکت‌ها را از سایر اجزای خون جدا کنند. سپس آن را مستقیما به زانو تزریق می‌نمایند. پس از ترزیق سیگنال‌های بهبودی بدن به‌طور قابل توجهی تقویت می‌شود. از آنجایی که از خون خود فرد استفاده می‌شود، خطر عفونت قابل انتقال و واکنش آلرژیک وجود نخواهد داشت.
